У Дзень памінання продкаў у Менску адбылося традыцыйнае шэсце ў Курапаты – месца масавых расстрэлаў ахвяр сталінскіх рэпрэсій. Акцыя была дазволена ўладамі, але міліцыя не дазволіла правесці ва ўрочышчы мітынг з гукаўзмацняльнай апаратурай.

Цягам трох гадзін удзельнікі акцыі ішлі павольным крокам па праспекце Незалежнасці, вуліцам Каліноўскага, Сядых, Карбышава, Гамарніка і Мірашнічэнкі ва ўрочышча Курапаты. Над калонай з прыкладна тысячы чалавек луналі не менш за сотню нацыянальных бел-чырвона-белых сцягоў, сцягоў «Еўрапейскай Беларусі», «Маладога Фронта» і Партыі БХД. Пры гэтым практычна кожны ўдзельнік нёс маленькія нацыянальныя сцяжкі альбо на вопратцы былі павязаныя бел-чырвона-белыя стужкі. Шэсце, безумоўна, прыцягнула ўвагу: мінакі спыняліся, з крам выбягалі паглядзець, што адбываецца, як пакупнікі, так і прадаўцы, аўтамабілі сігналілі ў знак салідарнасці.

На чале калоны неслі драўляныя крыжы, якія пазней былі ўсталяваны ў Курапатах. Былі разгорнутыя транспаранты з надпісамі «Ушануем ахвяр Курапат» і «Дзяды». Актывісты «Еўрапейскай Беларусі» неслі транспарант «НЕ палітычнаму тэрору», а таксама велізарную расцяжку «1937-2009», на якой былі намаляваны з аднаго боку -- Іосіф Сталін і супрацоўнік НКУС, які страляе ў патыліцу зняволенаму; а з іншага боку -- Аляксандр Лукашэнка і амапавец, які збівае дручком дэманстранта. На чале калоны разам з лідарамі КХП БНФ ішла дачка рэпрэсаванага беларускага паэта Тодара Кляшторнага Мая Кляшторная, якая, нягледзячы на сталы ўзрост, штогод ідзе пешшу ў Курапаты, каб ушанаваць памяць ахвяр сталінскіх рэпрэсій.

Удзельнікаў акцыі цягам усяго шэсця суправаджалі супрацоўнікі міліцыі ў цывільным. За шэсцем назіралі супрацоўнікі РУУС адразу некалькіх раёнаў Менска, акцыю фіксавалі на відэа многія супрацоўнікі ГУУС Менгарвыканкама і спецслужбаў. Крочылі па ходзе калоны і супрацоўнікі ДАІ, якія ў сувязі з тым, што мерапрыемства дазволена Менгарвыканкамам, былі абавязаны забяспечваць парадак яго правядзення і бесперашкодны праход дэманстрантаў па заяўленым маршруце.

Ва ўрочышчы Курапаты, куды дэманстранты прыйшлі ў 14.30, іх таксама чакалі супрацоўнікі міліцыі ў форме і цывільным, а таксама кіраўніцтва ГУУС Менгарвыканкама. Нягледзячы на тое, што акцыя дазволена менскімі ўладамі, яе арганізатарам не дазволілі пранесці на месца правядзення мітынгу гукаўзмацняльную апаратуру. Лідэры КХП БНФ назвалі дзеянні супрацоўнікаў міліцыі незаконнымі.

Беларускія ўлады дагэтуль афіцыйна не прызналі, што ў Курапатах расстрэльвалі ахвяр сталінскага рэжыму. Больш за тое, міліцыя адмаўляецца ахоўваць мемарыял і ва ўрочышчы ўвесь час адбываюцца акты вандалізму, за якія ніхто не нясе адказнасці.

У Курапатах удзельнікі акцыі ўсклалі кветкі да Крыжа Пакут і выканалі гімн «Магутны Божа». Тут прайшоў мітынг, падчас якога выступілі сваякі рэпрэсаваных беларусаў, апазіцыйныя палітыкі, грамадскія дзеячы, гісторыкі. Быў таксама зачытаны зварот лідэра КХП БНФ Зянона Пазняка, які ў 1988 годзе першым адкрыў свету праўду пра беларускія Курапаты, дзе былі расстраляныя да 200 тысяч ахвяр сталінскіх рэпрэсій. З прыходам да ўлады Аляксандра Лукашэнкі палітык быў вымушаны эміграваць з краіны.

«20 гадоў таму, 29 кастрычніка 1989 года быў усталяваны курапацкі Крыж Пакут у памяць пра нашых расстраляных продкаў… З 1937 па 23 чэрвеня 1941 года НКУСаўскія карнікі - сталінскія камуністы з дня ў дзень, з ночы ў ноч стралялі тут людзям у патыліцы і скідалі ў глыбокія ямы. У гэтых ямах закапаны цвет беларускай інтэлігенцыі, пісьменнікі і паэты, артысты, навукоўцы і даследчыкі, інжынеры і працоўныя, сяляне і беларускія настаўнікі. Кожную ноч у гэтай акрузе і па ўсёй Беларусі ездзіў чорны «хапун» і хапаў людзей. Масква спускала ў Беларусь сваім уладам і карнікам план па арыштах і растрэлах. Знішчалі людзей у Беларусі яны па графіку, штомесяц і штоквартальна. Толькі ў Курапатах савецкія акупанты забілі больш за чвэрць мільёна чалавек. І такіх Курапат у Беларусі шмат.

За час савецкай акупацыі Беларусі з 1919 па 1953 год (год смерці Сталіна) сталіністы-русіфікатары забілі больш за два мільёны беларусаў (і гэта не ўлічваючы вайну). Ворагі чалавецтва знішчылі заможнае працавітае сялянства, знішчылі фізічна амаль дашчэнту беларускую шляхту, расстралялі адукаваных людзей.

Гэта нельга забыць ніколі, пакуль будзе стаяць белае святло і будзе жыць Беларусь. Савецкая акупацыя Беларусі перыяду Леніна-Сталіна павінна быць прызнана як генацыд і пацыфікацыя беларускага народа.

Сёння «Дзяды» - светлае свята памяці і аб'яднанні з душамі продкаў. Сёння Дзень усіх хрысціянскіх Святых, а заўтра Дзень Задушны, які патрабуе малітвы за ўсіх забітых і памерлых. Запалім жа свечкі ў памяць. Паставім іх пад крыжы і на крыжы, на магілы, ускладзём туды белыя кветкі.

Сёння нельга смяяцца, галёкаць, крычаць. Але не трэба і жаліцца, плакаць. Сёння дзень вечнасці, перад якой мы ўсе роўныя і тут, і там. «Дзяды» дапамогуць нам гэта адчуць. Верым у светлыя дні і свабодную будучыню Беларусі», -- гаворыцца ў звароце.

На прыканцы акцыі актывісты грамадзянскай кампаніі «Еўрапейская Беларусь», «Маладога Фронта» і «Моладзі БНФ» распаўсюдзілі ўлёткі з заклікам выйсці ў Дзень беларускай салідарнасці 16 лістапада ў 18.00 на Кастрычніцкую плошчу Менска, каб запатрабаваць вызвалення з турмаў палітычных зняволеных.