Беспрэцэндэнтна жорстка была задушана 16 кастрычніка ў Менску акцыя апазіцыі. Збітыя і арыштаваныя 30 апазіцыянераў. Збівалі і журналістаў, зноў не даючы ім здымаць тыя зверствы, якія адбываюцца.

Многіх збівалі да крыві. Як распавёў па тэлефоне сайту www.charter97.org Анатоль Лябедзька, яго збівалі проста ў аўтобусе па дарозе ў Цэнтральны РУУС. «Мяне збівалі спачатку на плошчы, пасля пачалі збіваць у аўтобусе. Адзін трымаў за шыю, другі – рукі, а трэці біў па твары. Пайшла крывя…», -- паспеў сказаць палітык. Затым сувязь з ім знікла.

Актывістаў апазіцыі збівалі і ў Цэнтральным РУУС Менска. Пра гэта паведаміў сведка, які выпадкова апынуўся ў пастарунку. Паводле яго словаў, у будынку РУУС пастаянна стаіць крык, чуваць, як збіваюць затрыманых. Сведка таксама бачыў, як аднаго з апазіцыянераў збітага цягнулі па калідоры.

Ля будынка Цэнтральнага РУУС знаходзяцца праваабаронцы і актывісты апазіцыі, якія прыйшлі падтрымаць затрыманых, але іх не пускаюць у будынак. Сувязь з затрыманымі таксама адсутнічае.

На акцыі 16 верасня журналістам, фотакарэспандэнтам і тэлеаператарм зноў не давалі здымаць разгон акцыі. Калі падчас разгону акцый 9 і 16 верасня да кожнага журналіста прыстаўлялі па 2-3 чалавекі, то ў гэты раз прадстаўнікоў СМІ акружалі па 5 амапаўцаў, якія хапалі аб’ектывы і пашкоджвалі апаратуру.

На журналіста сайта www.charter97.org Наталлю Радзіну накінуліся трое амапаўцаў і павалілі на зямлю. Нашага фотакарэспандэнта схапілі пяцёра і трымалі за рукі ўвесь час, пакуль жорстка душылі мірную дэманстрацыю.

Калі пры разгоне акцый апазіцыі 9 і 16 верасня мы здолелі праз неверагодныя намаганні зрабіць хоць нейкія фоты і відэасведчанні бязмежжа, якое адбываецца, то гэтым разам журналісты не здолелі зняць практычна нічога!

Больш за тое, амапаўцы не падпускалі прэсу нават блізка да таго месца, дзе яны павалілі на зямлю і збівалі дэманстрантаў. Такім чынам, у краіне фактычна здзейснена забарона на прафесію. Зверствы, якія чыніць АМАП, улада спрабуе схаваць ад міжнароднай супольнасці.